Er is denk ik geen grotere misvatting in het thuisonderwijs-wereld dan unschooling. Unschooling is een onderwijsaanpak die vaak verkeerd wordt begrepen en omgeven is door verschillende mythen en misvattingen.
"Als moeder die zelf ook unschooling implementeert heb ik het unieke voorrecht gehad om de transformatieve kracht van unschooling van beide kanten te ervaren. Het is niet ongebruikelijk dat mensen hun wenkbrauwen optrekken als ze het woord ‘unschooling’ horen en beelden oproepen van ongestructureerde chaos of van kinderen die op de één of andere manier essentiële kennis mislopen"
Ik wilde even de tijd nemen om deze mythen te ontkrachten en licht te werpen op wat niet naar school gaan werkelijk inhoudt, waarbij ik uit mijn persoonlijke ervaringen en inzichten over hoe deze aanpak niet alleen voor een mooie onderwijs kan zorgen, maar ook levenslange leerlingen en onafhankelijke denkers kan voeden. Laten we dus de waarheid achter het niet naar school gaan ontrafelen en de realiteit van dit educatieve pad onderzoeken, mythe voor mythe.
Hier zijn enkele veelvoorkomende mythes over Unschooling die ik tegenkom:
•Unschooling is hetzelfde als kinderen niet opvoeden: dit is misschien wel de meest voorkomende misvatting. Unschooling betekent niet dat je de opvoeding van een kind verwaarloost. In plaats daarvan promoot het meer een kindgerichte, op interesses gebaseerde benadering van leren in plaats van een gestructureerde, op het curriculum gerichte benadering.
•Unschooling is chaotisch en ongestructureerd: hoewel unschooling minder gestructureerd is dan traditioneel onderwijs, betekent dit niet dat er helemaal geen structuur is. Ouders die unschooling doen bieden vaak een ondersteunende omgeving, middelen en begeleiding op basis van de interesses en behoeften van hun kind. Leren kan nog steeds georganiseerd en doelgericht zijn binnen deze benadering.
•Van unschooling leer je niets: deze mythe gaat ervan uit dat leren alleen plaatsvindt binnen de grenzen van een klaslokaal en een voorgeschreven curriculum. Denk out of the box! In werkelijkheid doen kinderen die unschooling krijgen juist veel zinvolle leerervaringen op basis van hun interesses en verwerven ze kennis en vaardigheden op enigszins onconventionele manieren. Uit onderzoek is zelfs gebleken dat deze kinderen het beter doen op academisch en sociaal-emotioneel vlak.
•Niet-schoolgaande kinderen (unschooling) missen sociale contacten: critici beweren vaak dat niet-schoolgaande kinderen de sociale contacten missen die traditionele scholen wel aanbieden. Niet-schoolgaande kinderen kunnen echter een rijk sociaal leven hebben door vrienden buiten het school, familiebanden, sport en interacties met mensen van verschillende leeftijden, wat diverser is dan traditionele schoolomgevingen.
•Ouders zijn niet gekwalificeerd om les te geven: ouders zijn niet per se niet gekwalificeerd. Ze kunnen verschillende educatieve achtergronden en ervaringen hebben en ze nemen vaak de rol van begeleiders op zich in plaats van traditionele leraren. Ze bieden middelen, begeleiding en ondersteuning aan hun kinderen. Dit vereist vaak meer werk dan alleen het volgen van een curriculum en biedt de thuisonderwijsmoeder meer mogelijkheden om hun eigen opleiding uit te breiden door een omgeving te creëren die meer leermogelijkheden biedt voor hun kinderen.
•Unschooling (thuisonderwijs) is alleen voor bevoorrechte gezinnen: hoewel het waar is dat sommige gezinnen met meer geld en middelen het misschien gemakkelijker vinden om thuisonderwijs te kunnen doen. Het vereist geen dure materialen of activiteiten; het gaat meer om het bevorderen van de liefde voor leren en het aanmoedigen van nieuwsgierigheid.
Ik zal binnenkort een andere blogpost schrijven over unschooling met een beperkt budget inshaaAllah.
•Thuisonderwijzende kinderen missen academische vakken: Unschooling betekent niet dat academische vakken worden genegeerd. Veel thuisonderwijs-kinderen kiezen voor academische vakken wanneer ze er klaar voor zijn en geïnteresseerd zijn, en behalen vaak een hoger niveau van bekwaamheid in die vakken dan hun leeftijdsgenoten die wel naar school zijn gegaan.
•Thuisonderwijs-kinderen zijn niet voorbereid op de echte wereld: sommige beweren misschien dat kinderen die thuisonderwijs krijgen de nodige vaardigheden en kennis voor volwassenheid missen. Echter, unschooling bereidt kinderen juist voor op de echte wereld door de nadruk te leggen op zelfgestuurd leren, probleemoplossend leren denken, kritisch denken en aanpassingsvermogen, wat waardevolle vaardigheden zijn in de snel veranderende wereld van vandaag.
•Kinderen die unschooling krijgen hebben meestal VEEL meer "echte wereld"-ervaring dan kinderen die de hele dag achter een bureau zitten. (Serieus, sinds wanneer is de hele dag achter een bureau zitten omringd door kinderen van dezelfde leeftijdsgroep de "echte wereld" geworden?!)
•Kinderen die unschooling krijgen kunnen niet naar de universiteit: Unschoolers kunnen en zullen naar de universiteit gaan als ze dat willen. Veel hogescholen en universiteiten hebben toelatingsprocedures die niet-traditionele leerlingen toelaten, waaronder unschoolers die hun kwalificaties kunnen aantonen via portfolio's en gestandaardiseerde testen.
"Het is belangrijk om te onthouden dat unschooling een diverse en flexibele benadering van onderwijs is, en het succes ervan afhangt van individuele omstandigheden, de betrokkenheid van ouders en de interesses en behoeften van het kind"
Zoals elke onderwijsbenadering heeft ook deze zijn voordelen en uitdagingen, maar het is essentieel om meningen te baseren op accurate informatie in plaats van op mythen en misvattingen.
Reactie plaatsen
Reacties